وبسایت خبری کوردنیوزر،خبرها و رویدادهای ایران و جهان و مناطق کردنشین را در معرض دید بازدید کنندگان وکاربران محترم قرارمیدهد.ولازم به ذکراست وبسایت کوردنیوزکاملامستقل و وابسته به هیچ یک از جناحهای سیاسی نمیباشد. باتشکر مدیر وبسایت :علیرضاحسینی سقز
وا من ئهڕۆم بۆ یادگار، لێڵ خۆم ئهیبهم له ئێوه ناوێک، شێوهیێک، یا بزێکی دڵڕفێنی ئاسمانی، یا سیمای بهتاسهی چاوهڕوانی، یا دهست حهوادان، بۆ ویتنهوهی دوبارهتان.
وا منم ئهڕۆم، بێنه بادهم بنمهکانی بهخوڕی میهرهبانیتان له بهر تاوگهی زیوینی خۆشهویستیدا، با تێر ئاو بم. تۆوی یادتان، له ناو مهزرای ئهندێشهما، سهر ببزێوێ، ههر سهوز بێ. با داری یادگاریتان، ههر بهردار بێ. وا من ئهرۆم، بێنه با ببیهم مۆسیقای شیرینی لاوانهوهتان، تاکو به یاڵی دایهپیرهی ئهندیشهم ، منداڵانی، بهری داری یادگاری، بدهنه بهر پلاری بیرهوهری، له شهوگاری ئهنگوسته چاوی نامۆیی، هۆن هۆن بگری و منداڵانی بلاوێنێ.
سهلاحی مهنووچێهری هه موو رۆژێ شێعرێکی ته ڕ به باڵاتا هه ڵده به ستم بتيش نه بي زۆر له مێژه بت په ره ستم... ژاڵه سهفییاری
دووکه ڵی سێیاره و دووکه ڵی که ر گه و دووکه ڵی گهرده لووڵی پێچ و گه ر ده نه چاوانی ئاسمانی لێڵ نووسیوه له م لێڵه رسته کانم لێڵ ده گه رێن له کام شه قام سه ر هه ڵ ئه که ی که بۆنی سۆیسه ن و چنۆر به فر میسک نهخشاوه ئه م وه ر زه کا ره ساتی کام ساڵه که ده ستی به هار نیگای سیامه ندی له بیر نیه و به ته م و مژ په نگ ، په نگ ده خاینێ و له وینه ی زه ردی سرۆشت دا باڵای ئاوینه سه ر و خوار ده کا په ژاره ی سه ۆ زی ئه ر غه وان له سووچی وشه کانم تا من و جاده چووله کان هه ر دین و دین ته واو نا بن! سه ۆز نه بوو چیمه ن و چیمه نتو و چیا کاتێ سه ر ماوه ز بۆنی زه هاکی ده دا شار یاله کانی ده شاردووه ژێر به رزترین ئاهه نگی نامۆیی! رێگا رێچوونی نه چوون و هاتنه وه بۆ ئامیزی ئاوات ده خۆێنێ ئاخافتنی ترس و له زی ئاڵبوومه کان وێنه وێنه بیره وهر یه کانی ده خنکاند پیی پیتی هه موو منو تۆ هه موو ته نیاو هه موو رێگا به شوێن ئاوس بوونی کاته نه هێنییه کان ده چن ره نگه ره نگی به هاری خۆشه ویستی له لووتکه ی ئه وین دا هه ناسه کانی گۆرا بێ!
ئیره ج عیبادی سه ر ماوه زی 87
چهپکێ گوڵ بوون،به لاسکهوه یا پێنج پهنجهی ناسکت بوون له دهستت نام له کاتی خواحافیزیدا ؟!
تۆ بڕوانه لهو دهمهوه پهنجهکانم پێنج جۆباری بهردهوامن ،له گوڵاو !! 4/11/1387 سهقز- ههژان بابامیری بێ تۆ شهوي مانگه شهوێ هۆشي بردم، مهستي كردم له خۆشي شهوقي ديدارت ژيله مۆي عهشق گرپهي كرد و گهشايهوه نهك ههرجارێ سهدجار سهدجار به يادي تۆ زهرده خهنه بۆسهر لێوم گهڕايهوه به چاو به دڵ بهههست به گيان سۆراخم كرد له شۆڕهبي ، له سوور چنار له گوڵي ژاڵهي سینهي ديوار راست بوومه عاشقه شێتهي شهوي ئهوجار له يادمه شهوێ پيكۆ بهو كووچهدا را بردين دوو عاشقي تامهزرۆ له دڵخوازي تهنيایيدا تاوێ له سهر ئهو جۆگه دانيشتين تۆ سيحري جواني لي دهڕژا چاوي رهشت من نوقم و سهر سووڕماوي نيگاي گهشت شهو هێمن و ئاسمان ساو كات خۆش و بهخت تهواو هاو سهفهر بووين دل و گوێيان دابووه جريوهي مهل
له يادمه تۆ كوتت تاوێ لهو ئاوه رامێنه عهشق شهپۆله و ئاو ئاوێنه تو كه ئێسته دڵت پێبهستي منه رۆژێكيتر دهبيه عاشق و هۆگري يارێكي تر بۆيه دهڵێم وهرهعهشقي من له دڵ دهركه ماوهیێ لهم شاره سهفهر كه كوتم من ودا بڕان له عهشقي تۆ ناتوانم من وسهفهر لهو شاره به بێ تو ناتوانم له يادمه دڵ وهك كۆترێكي دهسته مۆ فري و هات و خۆی خسته بهرپێی تۆ تو كشهت لێكرد و، ئهو ههڵنهفري تو راوچي بوويت و ئهو راوي تو چي باڵ و پهري خۆم بوو قرتانم خۆم كرده نێچير بۆداوي تۆ من له عهشقي تو رانامێنم ناتوانم، ناتوانم دڵوپێ ئاو لهسهر دارهوه تكا پهڕه سێلكه به ناڵه ناڵ لێیدا فڕي تكي فرمێسك لهسهر كوڵمهت خزي مانگ به عهشقي تۆ پێ دهكهني
له يادمه تۆ وڵامێكت نهدامهوه غهم به سهرمدا باري و من كڕمامهوه غوباري غهم دايپۆشي ئهوشهوه و شهوانيتر تۆ نهتپرسي له عاشقي دڵشكاوت جارێکی تر نازاني به بێ تۆ من به چ حاڵێكهوه به و كووچهدا را بردم شیعر؛ فریدون مشیری و: عهتا عهلیزاده
له به ر په نجه ره ی ته نیاییمدا ده ست له ملانی هه وری دووریت نوقمی خه یاڵی جێژوانێکی چۆڵ و مه نگم . . . یه ڵدای یادی تۆیه چه ن ئه سته مه پێناسه ی هه ستێکی قه تیس کراو
ده بێ بڕۆم باران چاوه ڕێمه...
ژاڵه سهفییاری مهڵبهندی وێژه وانیی مهحوی پێوهیه ئێواره کۆڕێ بۆ باس له سهر "هایکۆ"ی کوردی رێبخا.له ههموو ئهو دۆستانهی لهو بوارهدا شارهزاییان ههیه یا دارای بهرههم یا لێکۆڵینهوهن ئهگێرینهوه به ناردنی بهرههمهکانیان ( وتار - شیعری هایکۆ ) یارمهتیمان بدهن. ئهتوانن بهرههمهکان بۆ ئهم ئادرهسه: سقز.پارک مولوی کرد-کتابخانه مرکزی شماره 1- دفتر کانون ادبی محوی یا ئهم ئیمهیله بنێرن:
رێکهوتی بهرێوه بردنی بهرنامهکه دواتر رادهگهیهنین داریم از این قشنگ تر؟
هميشه همينطور نمیمانديک روز كه تصورش را نمي كنیجايی كه در خواب هم نديده ایلحظه ای كه به هيچ چيز فكر نمیكنیو تازه رها شده ای از بند آرزواز جانب پروردگار دريافت خواهی كردچيزی فراتر از آنچه در طلبش بودیچيزی ارزشمند تر و دلپذير تر !مطمئن باش در چنين روزیخوشحالتر خواهی بود ...
داشتم یه کتاب پزشکی میخوندم ،اوند کنارم سرشو گذاشت رو شونم و گفت میشه با صدای بلند بخونی منم بشنوم؟؟
گفتم حالی نمیشی اخه،گفت تُن صداتو ک میشنوم یه کم خوندم سرشو رو پام گذاشت و خوابش برد! تو این کتابِ غرق شدم ،بدن ما اخه چقدررر پیچدس؟
زندگی بدون هندزفری مگه میشه
بنظر من ادما اگ صامت بودن و کلا حرف نمیزدن ،چ گفتاری چ نوشتاری و...
جذاب تر بودن فک کردن بهشم خوبه هر که رفت
اما او که با ماست او که نرفته است از او بپرسید که چه می کند با دل ما !؟ ...پاره ای از دل ما را با خود برد ... در گذر عشق لحظه ها می میرند رنگها رنگ دگر می گیرند این فقط خاطره هاست که میماند
اگر دلت را شکستم به عمد نبود. دلم شکستن دلي را بلد نبود. نه عاشق بودم نه رسمش را ميدانستم. من فقط تورا ديده بودم تورا ميخواستم. شعرهايم قبل تو نور نداشت شور نداشت. رديفهاي شعر من لياقت اينهمه نور نداشت. منت گذاشتي شبي مرا به قلب پاک خويش راه دادي. همانشب درونم نهيب زد مبادا روزي ترا بخواهم زيادي. دل ساده من خبرنداشت نميتواني مال من شوي. برايم آرزويي بود که روزي چو شمع در خانه ام روشن شوي. توراشناخته نشناخته باورت کردم در قلبم تو را خانه دادم. آن نهيب درونيم آن همه حرف و قول رفت از يادم. دست من نبود تو پاک بودي که من عاشقت گشتم. اينرا در هر کاغذ و برگ و نامه اي هزار بار نوشتم. هنوز بوي عطر دستانت در چارچوب قلب شکسته ام مانده است. ميدانم هنوز چشمانت آخرين نوشته هاي مرا نخوانده است. پري شدم در دلم عکست را کشيدم و شيشه اي عشق ورزيدم. گفتي از تو پراحساستر هيچکسي نديدم.
************************* *****************
*************************** *************************************** ********************************************
********************************
آواز باران تو را به فردا فرا می خواند او خوب می داند تو نیز به فردا می نگری آواز باران در گوشت زمزمه می کند که آرام و بی صدا از شب بگذری و به فردا برسی او خوب می داند تو سکوت شب را نخواهی شکست . تو به فردا می نگری آواز باران تو را می خواند که به رقص شعله های آتش بنگری و با او همنوا شوی . او شعله ی نهان تو را بهتر از تو می داند. آواز باران تو را به بازی نور، فراسوی ابرها می خواند . او زلال نگاهت را خوب می داند . آواز باران تو را به تپه های سرسبز و علفزار و دیدن ذره ذره ی رشد چمنزار می خواند . او بلوغ تو را می فهمد. آواز باران تو را به فردا و فرداهای بعد می خواند، او می داند که تو جز به فردا نمی نگری . پس با او بخوان ، بخوان آواز باران را ، آواز زندگی را ، آوایی که در من و تو هرگز خاموش نخواهد شد. بخوان آواز بودن ، آواز زندگی ،راز جاودانگی را ، آواز باران را ...
******************************************
سالها بود که در مزار تنهاييم خفته بودم
ناگاه با مشتي آب سرد برروي مزارم برآشفتم
بوي چند شاخه گل مريم مشامم را نوازش داد
بعد از سالياني احساس کردم نمرده ام!
دختري سياه پوش برسر مزارم فاتحه ميخواند
وجودم به لرزه افتاد
او که بود؟؟
آيا او هماني بود
که با دستانش مرا به قعر خاک تبعيد کرده بود؟
خاطرات در برابرم صف کشيدند
موهاي خاک خورده ام را
ميان دستان استخواني ام فشردم
حفره خالي چشمانم لبريز از اشک شد
احساس مرگ و زندگي بر قلبم چنگ ميزد
ميان دلهره و ترديد دختر سياه پوش رفت
ولي هنوز خاطراتي که در ذهنم بر آنها
مهر باطل زده بودم در برابرم نقش مي بستند
آرزويم
وبگذارند آن چيزي كه نصيب آدمهاي زنده نمي شود نصيب من شود...به آنجا بسپارند تا هميشه اولين اشعه ي ظلماني خورشيد ، آخرين نگاه حسرت بار ، آخرين ستاره شب ، اولين غم باران بهاري ، اولين دانه هاي سپيد برف ، اولين لاله هاي بهاري ، اولين سبزه ي تابستان و اولين صداي هولناك رعد نصيب من ، انسان تنهاي اين زمان گردد...
دلم ميخواد يه چيزي رو بدوني ديگه نه عاشقي نه مهربوني منم ديگه تصميممو گرفتم اصلا نمي خوام كه پيشم بموني يه شب كه داشتم فكرامو ميكردم ديدم با تو تلف شده جوونيم يه جا يه جمله ي قشنگي ديدم عاشقو بايد از خودت بروني چه شعرايي من واسه تو نوشتم تو همه چيز بودي جز آسموني يادت مياد منتمو كشيدي تا كه فقط بهت بدم نشوني يادت مياد روي درخت نوشتي تا عمر داري براي من ميخوني يادت مياد حتي سلام من رو گفتي به هيچكسي نمي رسوني حالا بيار عكسامو تا تموم شه اگه كه وقت داري اگه ميتوني نگو خجالت مي كشي ميدونم تو خيلي وقته ديگه مال اوني خوش باشي هر جا كه ميري الهي واست تلافي نكنه زمونه
farden_a2006@yahoo.com
غم غروب نگاهت نشست بر روحم مرور خاطره انتشار احساست دفتر عشـــق كه بسته شـد ديـدم منــم تــموم شــــــــــــــــــدم
خونـم حـلال ولـي بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدون به پايه تو حــروم شــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدم اونيكه عاشـق شده بـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــود بد جوري تو كارتو مونــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد براي فاتحه بهـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت حالا بايد فاتحه خونــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد تــــموم وســـعت دلــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــو بـه نـام تـو سنـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد زدم غــرور لعنتي ميگفــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت بازي عشـــــقو بلـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدم از تــــو گــــله نميكنـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم از دســـت قــــلبم شاكيــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم چــرا گذشتـــم از خـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــودم چــــــــراغ ره تـاريكــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــيم دوسـت ندارم چشماي مــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــن فردا بـه آفتاب وا بشـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه چه خوب ميشه تصميم تــــــــــــــــــــــــــــــــو آخـر مـاجرا بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــشه دسـت و دلت نلــــــــــــــــــــــــرزه بزن تير خــــــــــــــــــلاص رو ازاون كه عاشقــــت بود بشنو اين التماسرو ــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــ ـــــــــــ ـــــــ ــــ ـــــــــــــــ ـــــــــــ ـــــــ ــــ ـــــــــــــــ ـــــــــــ ـــــــ ــــ ـــــــــــ ـــــــ ــــ اخرین نامه ارسالی لیلی به مجنون ۱۲۱۰
بنام حق برادوست منطقه ایست خوش آب و هوا که که در مرز استان آذربایجانغربی در قسمت غربی و هم مرز کشور ترکیه است .حدودا ۲۰ روستا در این منطقه ساکن می باشند. که روستای گنگچین هم با داشتن حدود ۱۵۰۰ خانوار از روستاهای پرجمعیت این منطقه می باشد.همچنین روستاهای جنوب غربی این منطقه شامل کورانه- نوجوان-گوران- سرو و بهیک هم اکنون بعنوان شهرک سرو شناخته می شوند. برادوست منطقه ای تاریخیست برای مردم کورد.متاسفانه این منطقه باتمام مردم ساکن هیچگاه بنحواحسن از امکانات کار و تفریحی و همچنین گردش برخوردار نبوده.ومنطقه ای فقیر میباشد. اکثر مرم ان یا به شهرها کوچ کرده اند و یا در آنجا باروزی کم مشغول به گذران زندگی می باشند.در غرب این منطقه کشور همسایه ترکیه است که بنا به همزبانی مردم همسایه در ۲ طرف (کورد) تجارت کالای قاچاق رواج گسترده ای دارد و چه بسیار خون ها که در این راهها نریخته اند.اماسوال اینجاست که چرا باید مردم از ترس فقر ونداری دست به چنین راه پرخطر و غیر قانونی بزنند.امید است با درایت مسئولان دولتی منطقه این مشکل حل شود. نکته ای که قابل تعریف است امکانات مدرسه ای این منطقه می باشد که می تواند ایده آل باشد. از جمله آنها دبیرستان دخترانه ایست که ۲ سال پیش در گنگچین افتتاح شد و یا پیش دانشگاهی در ۴ راه چره که این امکانات تحصیلی برای ادامه تحصیل دانش آموزان خیلی مفید بوده است. و یا درمانگاه ۴ راه چره که شبانه روزی مشغول فعالیت می باشد. امکانات ورزشی تقریبا مناسبی هم در گنگچین مثل زمین فوتبال با رختکن و طور حفاظتی دایر شده است که اینهم جای تقدیر دارد.البته تا اونجا که خودم در جریانم این ورزشگاه به همت جوانان وپشتکار خودشان تاسیس شدهاست. روستای سرو هم بنا به موقعیتش روز به روز اما كند در حال ترقیست. به امید روزیکه منطقه ما برادوست و همچنین تمامی مناطق کشورمان باحل مشکلات معیشتی مردم زمینه برای زندگی بهتر ساکنین فراهم شود. روستاي كورانه روستايي زيباست كه سر راه بين المللي ايران -تركيه قرار دارد بالاتر از چهارراه چره و نرسيده به گمرگ مرزي سرو. كورانه بنابه موقعيت خاص خود همواره شاهراه اصلي اين منطقه چه براي تجارت و چه براي سياحت مي باشد. روستايي كه تقريبا ۶۰ خانوار جمعيت دارد. و با داشتن تقريبا تمامي امكانات براي يك روستا. اما جاده ترانزيتي كه تقريبا در وسط روستا قرار دارد وتقريبا تمامي ماشين ها وكاميونها كه سايپاهاهم خدا بركت بده، با سرعت زياد از آن رد مي شوند تبديل به يك نگراني بزرگ براي اهالي روستا و شده است تهديدي كه بچه را بيشتر با خطر مواجه ميكند. كه به لحاظ بين المللي بودن اين جاده امكان احداث دست انداز يا سرعت گير وجود ندارد اما بهرحال چاره چيست جز مراقبت بيشتر كودكان و دانش آموزان در هنام عبور از اين خطر.
معرفی قلعه بردوک در صومايروستای بردوک – از توابع محال صومای برادوست- در ابتدای دره سلطانی، در دامنه مشرف به رودخانه کم آبی قرار دارد. در دژ از سه بخش حصار تدافعی، دیوار میانی و ابنیه مرکزی تشکیل شده است.حصارتدافعی: در ساختمان حصار تدافعی از سنگ های لاشه با ملاط احتمالاً ماسه و آهک استفاده شده و ستون های نیم دایره و توپر بسیار محکمی در فواصلی از دیوار تعبیه شده است. کتیبه ای در دو سنگ مرمر کوچک در کنار هم در بالای ورودی و زیر قوس دروازده دیده می شود. متن آن چنین است: " ... هذه العمارف صاحب السلطنت تقی سلطان بن نظربیک بن غازی بیک فی سنه 1078" دیوار میانی: ورودی دروازه به شکل چهار گوش و به صورت عمیق در جبهه های میانی دروازه، در شرق دژ تعبیه شده است و به واسطه یک فضای کوچک مستطیلی شکل، معبر ورودی به بخش میانی را با دروازه اصلی بنا ارتباط می دهد. ابنیه مرکزی: در بخش مرکزی قلعه بقایای چند بنای دیگر – با واحد سالم – وجود دارد. این بنا چهارگوش و مصالح آن سنگ های چهارگوش و ملاط آن شن و آهک است. بر نوک قله نیز بقایای یک برج دیدبانی مربع شکل از سنگ لاشه و ملاط شن و آهک دیده می شود. بالای ورودی سنگی آن با قوس های کوچک – از سنگ آهک سفید و سیاه – تزیین شده و طرفین رئوس خارجی اضلاع آن با استفاده از سنگ های تراشیده شده آتشفشانی مزین شده است. شکل قوس های نگه دارنده گنبدها رومی و سنگ های سیاه رنگ تراشیده شده دارد. منبع: میراث فرهنگی استان آذربایجان غربی
تو مطلب امروز مي خوام از روستايي بگم كه كمي فرق داره با روستاهاي دورو بر خودش يا بهتره بگم فرق ميكنه با روستاهاي منطقه صوماي برادوست از فرهنگ خودم ردم گرفته تا روابط روزمرشون با يكديگه. والبته موقعيت حساس مكاني كه داره.آره روستي سرو قرار گرفته در جنوب غربي صوماي برادوست.گمرك سرو و يا محلي كه شهرك سرو داره احداث ميشه رو كاري ندارم اما خود روستاي سرو بامردماني ساده و مهربونش رفتاراي متفاوتي با همديگه نسبت به روستاهاي اطراف دارند.خوب هركس كه با يه نفر از اهالي اين روستا نشست برخواست كرده مي فهمه من چي ميگم. زيادي با هم پسرخاله ان يكمم از بقيه روستا ها بنظر خودم عقب موندن، روستا شامل 100 خانواري ميشه با جووناي متعصب و البته شوخ مزاج.پيوندشون با روستاهاي اطرافم كه خيلي سخته اكثراً با دوروبريهاشون سر دعوا دارن نه رفت و آمد كه هيمنه منو وادار ميكنه بگم عقب هستن از روستاها و جامعه خودشون.تقريبا همه مردم اين روستا از طايفه دري هستن كه گويششون هم تقريبا يه جوري متفاوته با لهجه هاي روستاهاي اطراف.خوب يادمه هر وقت كه مسابقات ورزشي تو سطح منطقه برگزار مي كرديم اول از همه اسم روستاي سرو بعنوان شرور و دعواكار شناخته مي شدن بعدشم روستاي گنگچين و البته جلقران.كه اوناي ديگه رو كار ندارم بحثم سر روستاي سروست.يه رود بزرگ هم قبلاً از وسط اين روستا مي گذشت كه به اسم خود روستا يعني چمه سرو كه همون رود سروست معروف بود.البته الان ديگه بجز فصل بهار اين رود آب چنداني نداره.آب واسه آبياري دشت و مزارع روستا هم زياده. كه البته اينكار اهالي روستا كه آب رو واسه روستاهاي پايينتر كم ميكنند تا خودشون سيرآب شن كار درستي نمي تونه باشه.در كل مردم اين روستا اگه توهين نباشه يكم عجيبن و البته شاد و سرزنده بين اين اهالي هم رفت و آمد خيلي گرم و شيرينه. اميدوارم اين روستا هم از همه امكاناتي كه يك روستا ميتونه بهره مند شه بر خوردار بشه اونم زوده زود. وبه اميد موفقيت براي سرو و اهالي روستاشون. آ
شاید خیلی از شما عکس های سایپاها، اسب ها و یا قاطرهایی رو که بار قاچاق داشته باشن (گازوییل- بنزین و ...) و تعدادشون از صد تاهم بیشتر باشه تو کوههای منطقمون دیده باشید. آره این یه واقعیته که مردم ما عادت به قاچاق دارن یعنی پول درآوردن از راههای آسون اونم پول های زیاد، البته آسون هم که چی بگم از سخت هم خیلی سختتره. اگه اون کوههایی رو که آدم با پاهاش نمیتونه فکر پیاده رفتن روشونو داشته باشه، سایپاها و اسب های بیچاره از اونا بالا و پایین میرن، ببینه میفهمه من چی میگم.
تا حالا خودم زیاد سعی کردم به دوستانیکه تو اینکار هستن بفهمونم که بابا همه چیز که قاچاق نیست اونم قاچاقی که جونشونو مایه میذارن اما مگه بخرجشون میره. همش میگن چکار کنیم پس از کجانون دربیاریم! البته اصلاً نمی خوام از دولت یا امکانات شغلی که واسه مردم منطقه فراهم نکرده دفاع کنم. مشکلات معیشتی مردم تو همه کشور هست و بوده و اینهم که نمیشه مردم مرزنشین ما همه فکر و ذکرشون فقط قاچاق کالا باشه و پول درآوردن از این راه ها. مگه هرکی تواین کشور نون در میاره از این راههاست! تازه نتیجه ای هم که به چشم میاد این همه کشته تو این راهها و مرز 2 کشوره. آره واقعا آدم واسه این همه جوون که شهید راه قاچاق بودند خیلی ناراحت میشه. (اشتبا نکنین من اصلا از دولت دفاع نمیکنم) تا حالا خیلی سعی شده از این کارا جلوگیری بشه اما فایده نداره به نظر خودم باید ریشه ای این مشکل حل بشه. اما نه خودمون کارمون رو بد می دونیم و نه دولت قبول میکنه که بابا مردم از سر ناچاری و نداشتن درآمده که به این کارا تن میدن! البته هرکسی که از منطقه صومای برادوست و یا هر منطقه مرزی کردنشین دیگه ای که خبرداشته باشه باید اینو هم بدونه .... بقیه در ادامه مطلب
این حرفهایی رو که مینویسم مربوط به 13 سال پیشن تومدرسه راهنمایی گنگچین اون سالها تازه مدرسه افتتاح شده بود هیچوقت نمی تونم روزهای نوجوانیم رو تو روستا مون یعنی گنگچین فراموش کنم روزهایی که خیلی خیلی ساده بودن اما قشنگ اون موقه ها اینقد دروغ و کلاه براداری بین مردم رواج نداشت در عوض صفا و صمیمیت خیلی داشت. دورانی که من سه سال راهنمایی رو تو خود روستا درس میخوندم بهترین دوران زندگی من بودن. ومیدونم واسه بقیه همکلاسیاممم همینطور. همکلاسیهای اونموقعمو (سال سوم راهنمایی) تا عمر دارم همیشه بیاد دارم. چقدر امروزو فردا میکردیم تا روز ورزش برسه آره عشقمون فوتبال تو حیاط مدرسه بود با یه توپ بسکتبال پاره پوره. خوب دیگه اونموقع اینجوری بود امکانات ورزشی خیلی کم بودن. دوتا سنگ یه گوشه حیاط میذاشتیم دوتاشم یه گوشه دیگه 12-یا 13 نفر بودیم راستش کلاسمون همش 24 نفر بودن که 9 تاش دختر بودن بقیشونم پسر از بین این پسراهم 2-3 تاش اهل ورش نبودن بقیه واقعا بعضیامون فقط بخاطر اون فوتبال مدرسه میومدیم.چه روزهایی بودن اون روزهاش
اینا همکلاسیام بودن : پسرها ( صنار محمودی- عارف حسنی- بهروز حسین زاده-برهان درباسی- ساجی شریفی-سلیمان ابراهیمی-هاشم درویش نژاد-هاشم گنگچین نژاد- محمود قاسمی- انور هناره- احمد فیروزی- اردشیر امیری و .. یکی 2 تاش یادم نمونده)
معضل خودسوزی زنان و دختران کرد ابعاد نگران کننده ای در کردستان یافته است. این مساله در رسانه های جهانی نیز بازتابهایی پیدا کرده، به طوریکه هر از چندگاهی گزارشهایی در این زمینه را منتشر می کنند. گزارش" کریسپین تورولد"، خبرنگار بی بی سی در هولیر پایتخت اقلیم کردستان نیز که در زیر نقل می شود، یکی از همین نمونه گزارشها است: ’ اعتراض غم’ انگیز زنان کرد پزشکان و پرستاران مرکز مدیریت اورژانس شهر هولیر مانند همکارانشان در سراسر عراق بلا انقطاع سرگرم مراقبتهای پزشکی هستند. تخصص این بیمارستان، واقع در اقلیم کردستان عراق، رسیدگی به جراحات ناشی از جنگ و سوختگی است. در حالی که اتاق عمل این بیمارستان به خاطر خشونت ها در استان های موصل و دیاله تقریبا هرگز خالی نمی شود، بخش سوختگی نیز مراجعه کنندگان زیادی دارد. خودسوزی در بین زنهای این منطقه امری عادی شده است. بقیه در ادامه مطلب
بَرادوست، يكى از 3 دهستان بخش صوماي برادوست شهرستان اورميه، واقع در استان آذربايجان غربى. اين دهستان از شمال به دهستانهاي انزل جنوبى و صوماي جنوبى، از خاور به دهستان نازلوچاي، از جنوب به دهستان ترگور و از باختر به تركيه محدود است ( سرشماري، شناسنامه، نقشة شهرستان اورميه؛ دهقان، 287).
بقیه در ادامه مطلب توصیف شبکه استانی ارومیه شبکه ۵ آیا واقعا با این برنامه های مضخرف و به در نخور کوردی که کانال ۵ ارومیه پخش میکنه میشه از مردم انتظار داشت به سوی دیگر رسانه ها نرند و اصلا آیا این کانال واقعا داره مردم ما رو همون طور که هست نشون میده یعنی آیا پخش برنامه هابه زبان کوردی مختص دامدارها و گاودارها و روستاهاست مگه ماکه توشهریم کورد نیستیم و یا هیچ مشکلی نداریم مطلب راجب به بحث به زبان کوردی نیست!!!! چرا نباید به مناطق شهر کوردنشین مثل دیزج سیاوش طرزیلو و یا کشتارکاه و الواج ,... نرین و اونجاهم کوردی برنامه بگیرین. من تعجبم از یه سری اغفال شدست که چشم و گوش بسته دارن مجری گری و تهیه کنندگی میکنن واسه اینجور برنامه ها! ,اما واقعیت اینه که هیچ جوون فهمیده ای حاضر نیست به این مضخرفات شما که به زبان کوردی پخش میکنین گوش بده. حالا از کل روز یه نیم ساعت کوردی میذارن که همون نیم ساعتم میرن یه روستایی که بهر حال مردمانش حالابا کشاورزی یا دامداری دارن امرار معاش میکنن اما قرار نیست که با این برنامه ها به ماها بگن که شما فقط دامدار و کشاورزین و سرتون به همین کارها باشه. خوب اگه شبکه ۵ انتظار داره مردم ما از برنامه هاشون استقبال کنن بهتره بگردن برنامه های بهتری رو به زبون ما بگن تو خود همین ارومیه با مردم به کرودی مصاحبه کنند مگه چه اشکالی داره. چرا باید برنامه های کوردی اینهمه کم باشه در مقابل ترکی زیاد آیا این واقعا رعایت حق اهالی ارومیه است و البته استانه؟
|
|
|