در برابر همسایگان بلند پروازیم، با دیدن یک توریست غربی خودمان را می‌بازیم. در گذشته با آن همه کاستی‌ها، «میراث»، دغدغه هر شهروند و روستاوند ایرانی بود، تاریخ ملی کشور برای همه اهمیت داشت. آنهایی که زبان میراث فرهنگی را می‌فهمیدند به آن زیاد اهمیت می‌دادند. امروزه نه به میراث فرهنگی اهمیت داده می‌شود و نه به آنچه از میراث گذشتگان باقی مانده است توجهی صورت می‌گیرد. درازگاهی است که به تاریخ با عظمت و معماری و هنر با شکوه و بی‌بدیل سرزمین خود می‌بالیم و