ای نازنین آیینه!
عمق نگاهت
رنگین کمان عشق را
تنیده بود درمن
وازلبخندشکوهمندت
درزمستان پربرف قلبم
شکوفایی بهارتکثیرمی شد
وشفافیت دیدۀ حیرانت
ازروزنۀ امید
آفتاب را انعکاس می داد
برایم
افسوس، افسوس، افسوس
زود،چشم فروبستی
وتوفان غم فراقت
تبسم راپرپرکردبرلبانم
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
